20.1.08

Matáncias


L poema yá nun ye nuobo, pode até ser que yá haba quien l conheça, mas hai muitos mais que nun l conheçan.

Screbi-lo an 1995

MATÁNCIAS

Lhougo a la pormanhanica
inda las teilhas stan brancas
you deitado en mie camica
yá uobie uas chamancas.

-Será tiu Foustino?
pergunto-le you a la tie.
-El querie matá'l cuchino
mal se fazisse de die.

-Scuita!... stan a chamar!
-lhebanta-te que ye tie Custância!
hoije fai-mos madrugar
por bias de la matância.

Las facas stan aguçadas
la cuorda ten l nuolo dado
las palhas stan bien guardadas
l talho stá porparado.

Na curteilha stá l cuchino
sperando la triste suorte,
de ser preso pul çufino
e arrastrado pa la muorte.

Pegamos no probe bicho
cada un por onde l calha
i l sangre sal lhougo en spicho
al spetar-le la nabalha.

Ben tie Custancia a correr
trai un barrenhon nas manos,
l sangre stá-se a perder
i eilha quier fazer chabianos.

Ronca i scoucenha tamien
i pensa l probe animal
todo l'anho a tratar-me bien
i fáien-me agora este mal.

Para chamuscá'l cuchino
fai cada un l sou fachuqueiro
de ls cuolmos que tiu Foustino
tenie colgados no palheiro

Un tira las caçcanhetas
apuis de bien chamuscadas
i you meti-las nas jaquetas
qu'habie pu'lhi çpinduradas.

L cuchino staba cebado
tenie buono toucinico...
-Las bóbedas de Fuont'al Prado
quemiu-las todas él solico!...

- Ten buonas tripas tamien!
- i ls lhagartos que balientes!...
quando tiran para bien
quedan cuntentas las gientes.

I agora pra nuosso sustento
bamos assar las tanrrielhas
i até l gato stá cuntento
que se mos roça nas canielhas.

Las tanrrielhas stan salgadas
i la pinga nuoba apetece
apuis de buonas copadas
senti-mos como yá calece.

"Merenda quemida, cumpanhia çfeita."
la nuossa yá stá quemida.
i cada um aprobeita
para s'ir a la sue bida.

16.1.08

Ua fraga nadadeira

Diç que la tierra de ls fenóminos ye l'Entroncamiento. You nin sei adonde queda isso, l mais abaixo que cheguei fue a Griegos, ua beç que fui alhá a falar cun tie Isaura Palhaua e nun fue mais adelantre porque dizen que Griegos ye l cabo de l mundo, de maneira que tube miedo que se andebisse mais caísse en algun perçpício e apuis quien bos cuntaba isso se naide iba a ber! e assi sendo, quedei-me pu'lhi.
Buono, nun ye de Griegos e menos de l'Entroncamento que you quiero falar mas si de la nuossa tierra.
L'outro die, iba you a Touçaplaio e quedei abismado, un fenómino acá!!! nesta nuossa terrica! Mirai solo l que bos bou a cuntar: na lhagona de la Lhameira, ua fraga a nadar! ua fraga!!! - si, essa que bedes ne l retrato, que nun quiero que me chameis mintiroso, - mas l mais curjidoso ye que sirbie de barco e lhebaba a cabalho dues ciguonhas pu'la lhagona arriba e la usaban cumo l'aptcie e pa'l que l'aptcie, - entandeis! - nun sei para adonde iban, se la fraga ye deilhas, se la tenen alugada, ou se ye por'i de algum ser doutro mundo? - agora bei-se tanta cousa na troubison, - porque de Fuonte Aldé nun ye, senão yá se sabie!
Birei a casa nistante a bescar la retratadeira e para mal de ls mius pecados las ciguonhas yá s'habien desambarcado e andabam pu'l meios de las yerbas a rezungar ua cu'la outra, mas lá fraga yá iba outra beç pu'la lhagona abaixo cumo la podeis ber.

L purmeiro cuncerto de Paulo i Marco Meirinhos

Diç que fui l purmeiro cuncerto de ls dous. Marco cantou. Paulo nó.
Yá fui hai cerca duns 30 anhos datrás, an Bragancia. Mas este cuncerto nun le saliu nada bien a Paulo. Anquanto que Marco staba todo cuntento a cantar, Paulo nun cunseguie purque staba mui apertadico para mudar l'auga a las azeitunas...
Pur isso yá bedes, artistas de Fuonte Aldé, de ls alrededores e de afuora: antes de ir a fazer algo de muita responsablidade, ir siempre a la casa de banho.

5.1.08

Lhiçon nº 37: Cumo scunder ua segadeira

Eiqui neste fetugrafie cunseguimos ber un monton de teilhas:

Mas, se mos chegamos mais acerca, podemos çcubrir ua segadeira scundida cun las teilhas!

Ye un eisemplo de l'arte de la camuflaige que se puode ancuntrar an Fuonte Aldé. Ambulbendo algo cun cousas de l sou alrededor, puode-se scunder l que un quejir.