Antruido an Fuonte Aldé

Diç que an Fuonte Aldé tamien se fai l'Antruido, mas nun ye só diç que, proba-lo la grande fiesta que onte se fiç no café de la Associaçon.

Deixo-bos eiqui dous retratos que eilustran un cachico l que se bibiu na nuite de Antruido.

Antruidos para todos ls gustos; ua princesa, que le dórun outra nomeada mas ye carnabal!, un galharó, la mesma cousa, até parece que ye acente!, capuchicos burmeilhos, palhaços, bruxas, gaijas pimponaças com tetas de farrapo bien puostas, un cuznheiro i muito mais. Música apropiada pal eifeito cun famoso "Di Jei", parece-me que ye assi que se diç, muitas fitas e balones i tamien un raio de papelecos redondicos mais chatos que l catano i animaçon a la farta.

Todos ls Antruidos tebírun dreito a prémio que la ACREFA patrocinou i apuis de séria butaçon, doran-le l pormeiro prémio a Susana 2008, que sin dúbida fui la mais pimpona cumo podeis ber neste retrato.

Mas ast'anho l'Antruido, apesar de star bien animado, deixou ua marca negatiba, ua falta amperdonable!

Pu la pormeira beç an tantos e tantos anhos, quebrórun la tradiçon; nun fazírun ls casamentos. Que falta de respeito por aqueilhes que desde siempre ls benen fazendo i por las rapazas que ficórun toda la nuite a scuitar quien l'habie calhado este anho.

Speremos que isto nun se repita.

Chegou l Carnabal! I cumo manda la tradiçon, ls casamientos!

Diç que ben ende l Carnabal, fiesta guapa i bouba adonde toda la giente se deberte, antes de benir la Quaresma (para ls nuossos ledores católicos, ls 40 dies de reflexon i penitência, para que saban l calendário lhitúrgico, mas para ls nuossos ledores futeboleiros, nun stamos a falar eiqui de FCP nien outras nobelas que tales).
Cumo tuodos ls nuossos cunterrâneos saben, este ye un die mui amportante an Fuonte Aldé (sien cuntar que ye l die que le dá la coraige a uns de se mostraren al mundo cumo gostában de ser, uns ties, outros palhaços, etc etc). Él ye amportante para la nuossa tierra porque, cumo bós sabeis, él hai un inchente de homes acá, la maioria solteiros, que ban zde ls dieç anhos anté als quarenta!
Ls bielhos yá habian pensado nisso hai uns séclos d'atrás, i fazirun la tradiçon de ls Casamientos de Carnabal. Homes solteiros casan-se nesse die cun ties solteiras, i passa-se la nuite toda a bozear-los pulas rues, para que mismo ne l suonho queden a saber cun quien se casórun. Él tamien cuontan las biúdas i biúdos. L que ls bielhos d'antigamente querian era que pur lo menos dous ou trés pares ampeçássen ende, i apuis se chegassen alantre i fazissen casamiento cumo Dius manda, mas nun anda fácel....
Chega-se anté al punto de casar tius cun todo menos rapazas, que ye cousa que pouco abunda an Fuonte Aldé. Stou-me a lhembrar de l outro d'alhá arriba que l casan siempre cun la armana de la canhota, por eisemplo. Cumo quiera, para ser çfrente, este anho queda cun la armanda de la dreita, bamos a ber. Hai outros que ls casan cun las pipas, amores eiternos de ua bida anteira de boémias.
Para quien nun ye d'acá, hai que dezir que ls casadores son ls de dezuito anhos, salen cun uas chouriças e garrafones para que les benga la eimaginaçon i nun téngan frio, i ala a bozear a las puortas de las casas!
Buona suorte para eilhes! I para nós tamien, que mos deixen bien casados.....